رواية متمرده عشقت كبرياءه بقلم دودو محمد(كامله)

ايه مروه 
باسم للاسف 
مليكه وازاى مرات اخوه انا مش فاهمه حاجه 
باسم انا هفهمك فارس اتعرف واتجوز مروه وهو مسافر ولما كان بينزل اجازات مكنتش مروه بتنزل معاه ومكنش حد يعرف مرات فارس لحد يوم فرحكم رجع فارس مصر علشان يحضر الفرح ويعمل مفاجئه لفهد وجاب مراته معاه اللى هى مروه طبعآ فهد اول ما شفها اټصدم حبيبته القديمه دلوقتى مرات اخوه وهو مكنش يهمه انها متجوزه ولا لا لان فهد بيحبك انتى وبيكرها بس كل الصدمه فى انها مرات اخوه مروه مش سهله وفهد كان عارف ومتأكد ان هى مش هتسكت وهتخرب ليكم حياتكم وهى قالت ليه كده قالت ان هى عايزه ليها 

مليكه پصدمه طب ازاى وهى مرات اخوه 
باسم حتى لو مش مرات اخوه هى متهموش فى حاجه طبعآ هو رفضها وقال ليها ان هو بيحبك ومستحيل يخونك راحت وراكم الغردقه علشان تلاقى فرصه تخرب ما بنكم وساعة ماانتى دخلتى عليهم فهد كان مظلوم والله هى اللى كانت منه وهو كان بيبعدها 
مليكه ياباسم انا شيفاهم بعينى وهما 
وسكتت
باسم بصى يا مليكه بالعقل كده واحد عايز يخون مراته هيخونها فى اوضتها وهو عارف ان انتى هتطلعى فى اى وقت بلاش دى فى حد عايز يخون مراته هيسيب باب الاوضه مفتوح استحاله 
مليكه طب هى كانت عايزه منه ايه
باسم ها هقولك يا مليكه علشان لازم تعرفى الموضوع ده 
مليكه موضوع ايه 
باسم طبعآ انتى عارفه 
مليكه ايوه 
باسم مروه لما هربت بالفلوس من فهد كانت حامل منه ومقالتش لحد وهى كانت جايه الاوضه بتبلغ فهد بالموضوع ده وفهد مكنش يعرف ان عدى يبقى ابنه هو مش ابن فارس 
مليكه حطت ايديها على بؤقها وقالت پصدمه ع ع عدى ابن فهد طب ازاى مش قادره اصدق اكيد مروه دى شيطانه مش بنأدمه ازاى الولد ابن فهد وازاى قايله ان هو ابن فارس لالالالا انا دماغى هتقف اقسم بالله ط ط طب هى كده 
باسم مليكه كل ده مش المهم المهم دلوقتى فهد محتاجك جمبه اوى الفتره دى 
مليكه برضه مش هعيش معاه حتى بعد اللى سمعته هو مش ملاك لو كان اتقى ربنا من الاول مكنش كل ده حصل لكن ده بنأدم زانى 
باسم يا مليكه فهد فى المستشفى بېموت 
مليكه اټصدمت بس حاولت تظهر ان هو مش فارق معاها وقالت ما ېموت حاجه متخصنيش 
باسم حتى لو قلت ليكى ان فهد اتقلبت بى العربيه وهو بيدور عليكى حتى لو قولتلك ان هو دخل غيبوبه حتى لو

قولتلك ان هو فقد ډم كتير ومش لاقين فصيلة دمه ومعرض ان هو يخسر حياته فى اى وقت 
مليكه 
باسم وقف وقال الواضح ان انا غلط لما جيت ليكى ومشى وفتح الباب ولسه هيمشى 
مليكه بدموع باسم انا جايه معاك 
باسم طب يلا بسرعه 
ودخلت مليكه اوضتها غيرت هدومها ونزلت مع باسم وركبت العربيه ومشى باسم على الغردقه وطول الطريق دموع مليكه موقفتش وبعد وقت طويل وصل باسم المستشفى وطلعو يجرو على الدور اللى فى العنايه 
مليكه بدموع انا عايزه ادخل ليه 
باسم هجبلك اذن من الدكتور وهخليكى تدخلى ليه 
وراح باسم جاب ليها اذن الدخول وجهزتها الممرضه ودخلت العنايه 
مليكه اول ما دخلت وشافت فهد نايم على السرير والاجهزه متواصله لجسمه مقدرتش تمسك دموعها وحطت ايديها على بؤقها وقالت لالالا مستحيل مستحيل ټموت دلوقتى مستحيل بعد م .م ما حبيتك ايوه حبيتك وقعدت مسكت ايده وقالت انت اعترفت ليا بحبك وانا بخلت عليك اعترفلك بحبى ايوه كنت بكابر حتى مع نفسى كنت بحاول اتمرد على حبك وانتقم منك على اللى عملته فى حياتى بس للاسف حبيتك لا عشقتك ايوه كنت متكبر معايه بس برضه عشقتك عشقت كل حاجه فيك ملامحك قسوتك طيبتك وعصبيتك غيرتك عليا حنيتك ضحكتك كل تفصيله فيك عشقتها انت اللى خليت المتمرده على كل صنف ادم تعشقك ايوه انا المتمرده اللى عشقت كبريائك قوم وقولى بحبك ومش هسيبك قوم طمنى بوجودك وحسسنى بالامان وبعدين قعدت تزق فيه وتقول بعصبيه قومى بقى مش بترد عليا ليه زعلان منى كان ڠصب عنى بغير عليك طب قوم اضربنى زعق فيا قوم اعمل اى حاجه وهرضى بيها الا انك تبعد وتسبنى وحطت راسها على صدره وقالت بدموع قوم علشان خاطرى اقسم بالله اموت لو بعد عنى ده انت النفس اللى بتنفس بى انت روحى يا فهد رد عليا متبقاش ساكت كده رد رد رد 
وفى الوقت ده دخلت الممرضه على صوت انذار جهاز القلب وقالت 
الممرضه مينفعش كده انتى اجهدى المړيض اطلعى بسرعه من هنا وسابتها وطلعت تجرى تبلغ الدكتور 
مليكه وقفت عند الحيطه وحطت ايديها على بؤقها وقعدت تهز راسها يمين وشمال علامة الرفض على بعاد فهد عنها 
وجه الدكتور بسرعه وحاولو ينعشو قلبه بصدمات الكهربه تانى 
الدكتور ما ينفعش كده دى 3مره قلب المړيض يقف الحاله بتسوء اكتر 
الدكتور 2